PAMIĘTNIKI BEZROBOTNYCH - 1933  rok

Pamiętniki bezrobotnych

1933 rok

"Pamiętniki bezrobotnych. nr 1-57" to antologia wspomnień bezrobotnych Polaków z okresu międzywojennego, zredagowana przez Ludwika Krzywickiego. Publikacja, wydana w 1933 roku, stanowi cenne źródło informacji o życiu społecznym i gospodarczym Polski w latach 1918-1939. W książce znajdują się relacje o trudnościach codziennego życia, stracie pracy, ubóstwie i walce o przetrwanie. Antologia oferuje wgląd w osobiste doświadczenia bezrobotnych, co pozwala lepiej zrozumieć skutki wielkiego kryzysu gospodarczego i jego wpływ na życie zwykłych ludzi.

Urywek z pamiętnika:

Nr. 17   Malarz  zamieszkały  w  Łodzi  . . .  .str. 174

... Przed świętami Wielkiej Nocy wymalowałem z pomocą ojca kilka mieszkań robotniczych u robotników, których stać na luksus malowania. Z nadchodzącą wiosną i matkę zatrudnił ogrodnik za 10 zł. tygodniowo. Ojciec wierzy, iż niepodobna, by po świętach nie było lepiej. Jest w tem coś z odwiecznej wiary człowieka niesytego w lepsze jutro. Tak przed każdemi świętami, przed każdym Nowym Rokiem wchodzi w dusze ludzkie nadzieja, że po świętach, po Nowym Roku będzie lepiej. Mam nieznane jutro. Skoro się przeżyło do świąt, po świętach musi być lepiej — wiara bezrobotnego żywiciela rodziny. Podstawa egzystencji — wszystko co można powiedzieć sobie w święta to ta wiara, że po świętach... Jeżeli nad ziemią świeci słońce, to jest to jeden z promieni słonecznych.

Łódź, grudzień 1931 r.

Książka dostępna na stronie:     https://rcin.org.pl/dlibra/doccontent?id=66646